HET ROOKFESTIJN

IN 1964 VERANDERDE ER HEEL WAT IN ONS LEVEN.
ONS DAGELIJKSE WERK WERD OVERGEPLAATST NAAR LEEK EN DAN STA JE VOOR DE OPGAVE IN TE BURGEREN IN EEN GRONINGSE GEMEENSCHAP.
DAT BETROF UITERAARD OOK HET KERKELIJK LEVEN.
DE EERSTE ZONDAG KERKWAARTS NAAR "VREDELEVEN" GETOGEN.
VOOR DE DIENST BEGON, ZAG JE DAN EEN KWIEKE JONGEMAN VIA DE OUDERLINGENBANK EEN TRAPJE NAAR HET ORGEL KLIMMEN.
DAT WAS NIET DE ENIGE VERDIENSTE VAN DIT MUZIKAAL TALENT. MET VEEL BEZIELING DIRIGEERDE HIJ IN DIE TIJD HET ZANGKOOR EN WAT HELEMAAL GOED UITKWAM: HIJ BEZAT EEN AUTO.
DESGEVRAAGD WAS HIJ ALTIJD BEREID HER EN DER DOMINEES VOOR DE KERKDIENSTEN OP TE HALEN.
IN ZIJN BLAUWE VOLKSWAGEN HEEFT HIJ B.V. MENIG TOCHTJE NAAR DUURSWOUDE GEMAAKT OM DS. SMIT TE HALEN EN TE BRENGEN.
GAANDEWEG LEERDEN WE JOKE EN SYTZE BETER KENNEN EN MET NAME JOKE HAAR ENTHOUSIASME VOOR ALLES EN NOG WAT, HEEFT ONS OVER HEEL WAT DREMPELS HEEN GEHOLPEN.
ZO ZIEN WE EEN KLEINE VEERTIG JAAR VERDER TERUG OP GOEDE TIJDEN IN LEEK. WE HEBBEN DAAR FIJNE VRIENDEN GEVONDEN EN PLUKKEN ER NOG STEEDS DE VRUCHTEN VAN.

DAT WILDEN WE MAAR EVEN ZEGGEN! DIE "WE" ZIJN:
ANNIE EN PIET VAN DEN ENDEN.

Het portret van Piet Mondriaan (achtergrond) is ter bevordering van het "Amersfoort gevoel".